Frankrijk

Ik ga de Opaalkust gaan verkennen in het noorden van Frankrijk. De Opaalkust is een kuststrook langs het Kanaal in de regio Hauts-de-France en gaat van Duinkerke tot Berck aan de monding van de rivier Authie. Eerst zal ik naar Boulogne-sur-Mer rijden en de stad verkennen. Nadien volg ik de kustlijn naar het noorden en zal de charmante badplaats Wimereux gaan bezoeken. De kuststrook langs het Nauw van Calais bij Cap Blanc-Nez en Cap Griz-Nez kenmerkt zich door hoog boven de zee uitstijgende krijtrotsen. Ik ben dan ook deze twee kapen aan het Nauw van Calais gaan verkennen.   Ik vertrek vroeg naar Boulogne-sur-Mer. De stad heeft rond de 43.000 inwoners die op 8,4 km² wonen. De inwoners van Boulogne-sur-Mer heten hier Boulonnais. Bij mijn aankomst parkeer ik mijn wagen juist buiten de stad, nl in de gemeente Saint-Martin-Boulogne. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Boulogne-sur-Mer. Ik vertrek vanaf hier per fiets naar de grootstad Boulogne-sur-Mer. Ik kan in Saint-Martin-B

Ik verlaat nu de hoge stad of bovenstad en trek naar het lager gelegen stadsdeel of benedenstad van Boulogne-sur-Mer. Ik merk op elektriciteitskasten langs de weg of op zijgevels van woningen prachtige en kleurrijke muurschilderingen op. Het is echt genieten van deze creatieve pareltjes. Dankzij het Street Art Parcours Festival zijn de muren verspreid over de stad versierd met gigantische kunstwerken. De eerste editie van het festival vond plaats in de zomer van 2016. Sindsdien wordt de openbare kunstcollectie in Boulogne elk jaar uitgebreid met een aantal muurschilderingen. Niet alleen gemaakt door lokale straatkunstenaars, maar ook door internationaal befaamde artiesten. Het is hier echt een openluchtmuseum dat je eigenlijk heel het jaar door kan zien. Men heeft na vijf edities van het Street Art Parcours Festival een tentoonstelling gemaakt die rijk is aan 43 fresco’s om in alle delen van de stad te bewonderen. Verrassen, tot nadenken zetten en uw nieuwsgierigheid wekken, dat is het

Ik vertrek dan met de wagen naar Wimereux, een andere badplaats aan de Opaalkust. Ik volg de hoofdweg die het dichts bij de kustlijn ligt. Ik parkeer in Wimereux de wagen nabij het Jean Guy Forcioli plein en zie hier een kunstwerk in de vorm van een luchtballon. Het mandje onderaan en over de volledige oppervlakte van de ballon is er begroeiing. In Wimereux mondt de gelijknamige rivier Wimereux uit in de zee. Langs de rivier zie ik een kerk, het gemeentehuis en een oorlogsmonument. Het is de Onze-Lieve-Vrouw kerk van de onbevlekte ontvangenis. Deze kerk werd gebouwd van 1866-1868 in neogotische stijl en is opgetrokken uit natuursteenbrokken. De gekozen materialen zijn zandsteen, kalksteen en puin. Het dak is gemaakt van leisteen. Het werd in 1868 voor de eredienst geopend en op 27 juni 1869 ingewijd. In 1904 werd de kerk vergroot door de bouw van een transept en een nieuw koor. Aan de overkant van de straat en naast het gemeentehuis kan je een oorlogsmonument zien. Dit monument herdenk

Na mijn verkenning van het stadje Wimereux keer ik terug naar de wagen en trek nu verder naar Cap Griz-Nez. Na het verlaten van Wimereux kronkelt de weg zich door een duinlandschap. De zandhopen zijn onbetreden omdat ze beschermd zijn. Dit is een supermooi stukje natuur. Dit gebied zijn “de Slack duinen” (Dunes de la Slack) en heeft een totale oppervlakte van 213 hectare. Ik kom op mijn weg ook het oorlogsmuseum 39-45 tegen. Bij het passeren kon ik buiten een tank zien en enkel luchtafweerkanonnen. Ik rij verder naar Cap Griz-Nez via een golvend landschap en passeer regelmatig velden met ronde balen hooi.   Cap Griz-Nez is een kaap aan het Nauw van Calais. Deze kaap vormt de plaats van het Europees continent die het dichtst bij Groot-Brittannië ligt. De afstand tot de krijtrotsen van Dover in Engeland bedraagt er amper 33 km. De top van de kaap ligt 50 meter boven de zeespiegel. De benaming van de kaap is Oudnederlands van oorsprong waarbij Nez verwijst naar “vooruitstekend stuk land

Ik vertrek met de wagen en rij naar de Franse gemeente Saint-Amand-les-Eaux. Na mijn aankomst wandel ik naar het centrum van Saint-Amand-les-Eaux , waar je de grote marktplaats kan vinden. Daar kan ik prachtige architecturale pareltjes ontdekken. Ik kan hier het Schepenhuis zien en de toren van de oude abdijkerk. Saint-Amand-les-Eaux is ontstaan rondom de Sint-Amandsabdij. Deze abdij  werd gesticht door de monnik Amand  (Amandus in het latijn)  omstreeks het jaar 633-639 op gronden die hij dankzij de koninklijke vrijgevigheid ontvangen had van de Frankische koningDagobert I  (603-639). In 679 overleed monnik Amand in de abdij en werd al spoedig als een heilige  vereerd, waardoor de abdij een bedevaartsoord  werd. Het complex is tijdens de Franse Revolutie vrijwel geheel gesloopt. Van de benedictijner abdij zelf rest enkel de barokke toren van de kerk (1626) en de voormalige ingang van de abdij, dat nu het Schepenhuis is. De ingang van de abdij was vroeger via een ophaalbrug, die uitkee

Ik verlaat nu Saint-Amand-Les-Eaux en rij met de wagen naar Condé-sur-l'Escaut. De naam Condé komt van het Keltisch “Condat”, wat samenvloeiing betekent, hier van de rivieren de Schelde  (l’Escaut)  en de Hene (Hayne). De stad werd in de geschiedenis betwist door Frankrijk en Vlaanderen, en later de Spanjaarden. In 1678 werd de stad definitief Frans bij de Vrede van Nijmegen. Condé werd door Vauban verder uitgebouwd als vestingstad. Ter onderscheid met gelijknamige gemeenten werd in 1887 de gemeentenaam uitgebreid met de naam van de rivier tot Condé-sur-l'Escaut. Het is een stad met bijna 10.000 inwoners. Vroeger dankte de stad zijn bekendheid aan zijn mijnbouw. De industriële ontginning van steenkool tot eind jaren 1980 zorgde voor een sterke groei van de stad in de 20ste eeuw. De laatste kolenmijn in de regio werd in 1989 gesloten. Nu is deze nogal residentiële stad volledig gericht op toerisme, met een vrij belangrijk historisch en architectonisch erfgoed. De versterkte stad